OLAYDIM

Öyle gör esmiştim doğduğum köyü,
Keşke hiç gidip de görmez OLAYDIM.
Bozuldu kafamda sihirli büyü,
Keşke bu rüyayı yormaz OLAYDIM,

Duvarlar yıkılmış,baca sökülmüş,
Yıkılan duvarlar yola dökülmüş,
İçerden çıkanın beli bükülmüş,
Bu halde bulup da sarmaz OLAYDIM.
Koskoca köyümde kimse kalmamış,
Okuyanlar gitmiş gençler durmamış
Gidenler geriye dönüp sormamış,
Orada kalanlardan duymaz OLAYDIM

Hepside ah çekip gözyaşı döktü,
Çoğu melül mahcup boynunu büktü,
Kimisi,Oğul dedi,Güz geldi çöktü,
Umutsuz gözleri görmez OLAYDIM.
çimi dağ gibi yaktı bu sözler,
Eller çatlak çatlak buruşmuş yüzler,
İki kat bir beden,küçülmüş gözler,
Akan yaşlarını silmez OLAYDIM.

Kimi kapısının önüne çökmüş,
Önüne bir yığın evelik dökmüş,
Çatlak elleriyle bunları bükmüş,
Yaptığı aşları yemez OLAYDIM

Çünkü hasretini örmüş içine,
Kış dirliği bunu yeyip geçine,
Burada kalanların bunda suçu ne?
Bu suale cevap vermez OLAYDIM.
DUMAN'ım çıkıyor,çekince ahı,
Bu gidişle köyüm görmez sabahı,
Ta yürekten vurdu gurbet silahı,
Kapanmaz yarayı sarmaz OLAYDIM.


    26-10-2002 GALİP DUMAN.
    KARACABEY-BURSA